sábado, 4 de febrero de 2012

marcado, 6



En su perplejidad, él meditó: si solo me ha tocado el artesano que me ha hecho, ¿cómo puede crecer esta señal inquieta? Pensó en la impureza de su creador, pensó en un descuido, pensó en que él mismo se hubiera lanzado al mundo de los vivos antes de ser terminado. Aquella huella dibujada sobre su piel no se detenía, confundiéndole aún más.


8 comentarios:

  1. Uno sólo puede estar inconcluso: proyecto de sí mismo.

    ResponderEliminar
  2. Sospecho que todo es inconcluso. No hay ni principio ni fin. Solo referencias. Como mucho, proyectos.

    Buena tarde, Salomé.

    ResponderEliminar
  3. Abans que ell foren creades altres criatures terrestres, i potser alguna d'aquestes va deixar la seva marca sobre la pell... Ara ell ha de buscar el signe inquietant i resoldre l'enigma.

    ResponderEliminar
  4. O tots som hijosde marques anteriors, oi? Absolutament marcats.

    ResponderEliminar
  5. Todo permanece. El pensamiento siempre surge, nuestra mente revolotea siempre. Buscamos respuestas porque es nuestra condición humana, no sólo nos limitamos a contemplar,( muchas veces es lo que realmente deberíamos hacer)
    Y en nuestro afán por descubrir queremos desvelar el misterio.
    Me gusta el texto porque no sólo busca la respuesta en el exterior, sino en la meditación, en el interior.
    UY, creo que estoy filosofando demasiado...
    un abrazo.

    ResponderEliminar
  6. Hay que buscar respuestas, como hay que hacer antes preguntas. La contemplación que ignorase el pensamiento no me resultaría muy humana. O acaso contemplar también es una manera de responder al poder del pensamiento. De la misma manera que existe el sentimiento y la emoción. Formas diferentes, complementarias y que se necesitan unas a otras para hacer esto que llamamos Hombre (ser humano)

    Y claro, me obligas a "filosofar" a mi vez. Buena noche, Mariola.

    ResponderEliminar
  7. nunca se me habría ocurrido representar a la libertad con alas de mariposa... pero al repasar tus imágenes, al releerlo todo, comienza a tener bastante sentido. quizá la libertad sea lo que nos hace ser verdaderamente inconclusos.

    un abrazo

    ResponderEliminar
  8. Y volanderos...Elchiado. Acaso. Gracias.

    ResponderEliminar